po upływie roku — год спустя́
przed upływem miesiąca — ра́ньше чем че́рез ме́сяц
z upływem lat, czasu — с года́ми, с тече́нием вре́мени
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
upływ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. upływwie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do odcinków czasu, przeciągu czasu lub zdarzeń trwających w czasie: przejście, przeminięcie, skończenie się :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upływ — m IV, D. u, Ms. upływwie, blm 1. «o pewnym okresie, przeciągu czasu: przejście, minięcie, skończenie się» Po upływie godziny, kwadransa. Przed upływem miesiąca. ∆ Z upływem lat, czasu itp. «w miarę upływania, przemijania lat, czasu itp.» 2.… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
powstrzymać — dk I, powstrzymaćam, powstrzymaćasz, powstrzymaćają, powstrzymaćaj, powstrzymaćał, powstrzymaćany powstrzymywać ndk VIIIa, powstrzymaćmuję, powstrzymaćmujesz, powstrzymaćmuj, powstrzymaćywał, powstrzymaćywany «zatrzymać w miejscu, wstrzymać,… … Słownik języka polskiego
pracować — ndk IV, pracowaćcuję, pracowaćcujesz, pracowaćcuj, pracowaćował 1. «wykonywać jakąś pracę, spełniać jakieś czynności; zajmować się czymś, robić coś» Pracować fizycznie, umysłowo, naukowo. Pracować zawodowo, zarobkowo, społecznie. Pracować… … Słownik języka polskiego
przedawnienie — n I 1. rzecz. od przedawnić. 2. praw. «upływ czasu powodujący utratę prawa dochodzenia cywilnego lub niemożność wszczęcia postępowania karnego» Przedawnienie długu, zbrodni. Przedawnienie odpowiedzialności karnej. Przedawnienie roszczenia. Ulec… … Słownik języka polskiego
upuścić — dk VIa, upuszczę, upuścićcisz, upuść, upuścićcił, upuszczony upuszczać ndk I, upuścićam, upuścićasz, upuścićają, upuścićaj, upuścićał, upuścićany 1. «pozwolić na wysunięcie się czegoś z rąk, wypuścić z rąk, pozwolić wypaść» Upuścić coś na ziemię … Słownik języka polskiego
zatamować — dk IV, zatamowaćmuję, zatamowaćmujesz, zatamowaćmuj, zatamowaćował, zatamowaćowany «zagrodzić tamą, przeszkodą; utrudnić lub uniemożliwić odbywanie się ruchu, zapobiec przesuwaniu się czegoś; powstrzymać coś» Zatamować ruch uliczny. Zatamować… … Słownik języka polskiego
po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podwiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, podwiązywaćzuję, podwiązywaćzuje, podwiązywaćany {{/stl 8}}– podwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, podwiązywaćwiążę, podwiązywaćwiąże, podwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postarzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, postarzećeję, postarzećeje, postarzećrzał, postarzećrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się starszym lub starym, wiekowym; nabrać cech właściwych starości, posunąć się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
